1955 Bursa doğumluyum. Ailem Rumeli kökenli, 1934 yılında Bursa’ya gelmişler. 1965’ten beri Yorgancılar Çarşısı’ndayım. Babamın ismi Raif. Kendisi hallaç ustasıydı. Hallaçlık yayla pamuğun kabartılmasıdır. Kabartılan pamukla yorgan, yastık ve döşekler yapılırmış. Babam Yugoslavya’dan geldiğinde 13-14 yaşlarındaymış. 1975 yılına kadar hallaçlık yaptı. Bu çarşıdaki yorgancılar pamuklarını babama taratırlardı. Bazen evlerden de pamuk getirip, taratanlar olurdu. Kimi zaman babam mahalle aralarında gezerdi. Tanıdıklar birbirine gönderirlerdi. Malzemesi yay/kiriş denen bir alet ile tokmaktı. 1981 yılında da çarşıyı bıraktı.

Yorgancılar Çarşısı’ndaki esnafın çoğunluğu Rumeli macırıdır. Eski esnaflardan hatırlayabildiklerim şunlardır: İsmail Konçi (yastıkçı), İlyas Gürvardar (yorgancı), Necati Yuvakuran (yorgancı), Muharrem Gürvardar (yorgancı), Osman Döşeyen (yorgancı), Rıza İpekyün (yorgancı), Adnan ve Altan İpekyün (yorgancı), İhsan Uğurgün (yorgancı), Şehabettin Dertop (ot yastıkçı) ve babam Raif Padurlar (yorgancı ve hallaç ustası). Yorgancılar Çarşısı’nın üst tarafında Emine, Naile, Hatice hanımların dükkanları vardı. Yemeni, oyalı havlu satarlardı. Hanımlara evlerinde iş verirlerdi.

Çarşıya artık çırak gelmiyor. Eskisi gibi önem verilmiyor artık. Önceden biz büyüklerimizin yanında konuşamazdık bile. Çarşıda birlik vardı. Cenaze oldu mu, herkes katılırdı. Çarşı esnafı birlikte pikniklere giderdik, ızgara köfteler yapardık. Birlikte yer içerdik. Ama bütün bunlar artık bitti.

Sibel Gök tarafından 16.03.2010 tarihinde görüşülmüştür.