1939 Mollaarap doğumluyum. Dedem ve babam Yugoslavya’dan gelmişler. Eskiden Mollaarap Mahallesi’nde komşuluklar çok başka idi. Mahallede hiç ayrıcalık olmaz, herkesin bir birini çok sevdiği ve tuttuğu bir mahalleydi. Öyle gezmeler, oturmalar randevu ile olmazdı; kapıyı çalar girerdin. Mahallede en kalabalık Tatarlardı ve peşinden Boşnaklar gelirdi. Onlar da çok tutarlar, yabancıdan kız almazlardı. Memleketin kötü günler geçirdiği zamanlarda bile bizde anarşi, terör gibi olaylar olmazdı.
1950’li yıllarda mahalleye bir belediye arabası geldiğinde Hasan Hoca diye birisi, ”Buralar Paris oldu.” demişti. Hâlbuki o yıllarda yollar kaldırım bile değildi. Bundan yıllar sonra mahallenin suyu, elektriği geldi. Mahalle düzene girdi.
1974’de Mollaarap Mahallesi’ne muhtar oldum. Atatürk (Hünkâr) Köşkü’nün yanında Hüsamettin Tekkesi vardır. Muhtarlık dönemimde Vakıflar Bölge Müdürü Gaffar Yeşilçimen (kendisi bizim mahalledendi) Bey’den rica ederek mezarın etrafını çevirttik, oraya mütevazı bir yer yapılıp düzenlendi, şimdi orada namaz kılınıyor.
Turhan Tayan’ın Milli Eğitim Bakanlığı döneminde ise mahalleye dört katlı sağlık ocağı yapıldı. Bu da Bursa’da bir ilkti. Mollaarap Camisi’nin yanına Abdülkadir Cenkçilerin il başkanlığında çok güzel bir Kur’an kursu yapıldı. Tabii benim muhtarlık dönemlerimde su şebekesi olmayan yerler vardı. Atatürk (Hünkâr) Köşkü’nün olduğu yerlerde yaptığımız su şebekesi çalışmalarını çok iyi hatırlıyorum. O zamanlar su veya asfalt çalışmaları çok önemliydi. Ben muhtarlığım döneminde yeni sokak açılışlarının yapıldığını çok gördüm. Atatürk (Hünkâr) Köşkü’nün altındaki sokağa Atatürk’ün manevi kızı Sabiha Gökçen’in ismini vermiştik.
Bizim evimiz Atatürk (Hünkâr) Köşkü’nün yanında idi. Köşkün bekçisi rahmetli Sadık Amca, Zeki Müren’in öz dayısı olurdu. Zeki Müren annesi ile birlikte dayısına gezmeye gelir, köşkün bahçesinde gezerken şarkı söylerdi. Annesi de çok muhterem bir insandı, çok güzel Kur’an okurdu. Sadık Amca’ya geldiklerinde bazen bize de gelirler, annemle otururlardı.

Cemal Estik ve arkadaşları Güvenspor maçını izlerken, 1978

Mahallede 1957 yılında kurulan Güvenspor Kulübü vardı. Kulüpte Ayhan Barışıcı da görev yapıyordu. Ben kulübe 1964’te girdim. Bir fiil 1990’lara kadar aktif kulüpçülük yaptım. Bu şekilde ya da muhtar olarak mahallemdeki insanlara hizmet etmeye çalıştım. 1990 yılında muhtarlığı bıraktım ve emekli oldum.

Cengiz Bütün tarafından 28 Kasım 2013 tarihinde görüşülmüştür.