1948 doğumluyum. Babam Hasan Moral’ın Okçular Çarşısı’nda kolonya, berber levazımatı sattığı bir dükkanı vardı. Kendisi de zaten berbercilikten geliyordu. 1959 yılında Okçular Çarşısında çıkan yangında bizim dükkanımız da yandı. Yangının ayakkabıcılardan çıktığı söylenir. Çarşıda kundura imalatçıları vardı. Bu imalatçılardın çıkan yangınla çarşı bir gece de yandı.

Okçulardaki dükkan sahipleri yangından sonra hemen derme çatma yerler yaptılar. Her şeyleri yok olmuştu. Barakalar kışın çok soğuk olurdu. Mangal yakar herkes başına toplanır, ısınmaya çalışırdı. Esnaf yanan dükkanlarını kendisi onardı veya inşa etti. Hanlar çok miraslı olduğu için onların temizlenip, onarılması 3-4 seneyi buldu.

7 yaşındayken Yeşil’den babamlara yemek götürürdüm. Kayhan’dan geçerken çok dikkat ederdim. Çünkü orada meyhaneler vardı. İster istemez tedirgin olurdum.

Herkes sabah erkenden saat 07.00’de dükkanını açardı. Eğer 08.00 gibi gidersen “Vali bile yerine geldi, sen nerdesin?” diye dalga geçerlerdi.

1963 yılında Kapalıçarşı’da dükkan aldık ve Moral Mefruşat adıyla açtık. Biz taşındığımızda Kapalıçarşı’nın 1958 yılı yangını sonrasındaki yapımı henüz bitmemişti. Dükkanların hepsi dolu değildi. 1986 yılında da bu dükkanı kiraya verdik.

Çarşıda eskiden gelinlikçiler çoktu. Çarşı okul gibiydi. Düğün alışverişlerinde yenge ne derse o olurdu. Tezgâhtarlar gelen düğüncülerden hangisi yenge hemen anlarlar, ona mallarını beğendirmeye çalışırlardı. Genelde yengeler fiyatına göre malı beğenirdi. Pahalı mal, iyi mal olarak görürlerdi. Tezgâhtarlarda bazen 3 liralık mala 10 lira derler, yengeyi yanıltırlardı.

(sol ayakta) Ali Şengül, Ali Moral, (sol oturan) Mustafa Moral, Mesut Moral, (sağ ayakta) Sedat Helvacı, Kavaf Piremirli Mehmet, (sağ oturan) Hasan Moral

Sibel Gök tarafından 12 Nisan 2010 tarihinde görüşülmüştür.